ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន

ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន ជាជំងឺមហារីកទី២ ចំពោះស្ត្រី ហើយជារួមទី៧ចំពោះមនុស្សទូទៅ។

ភ្នាក់ងារបង្ករោគ
HPV គឺជាវីរុស DNA ក្នុងក្រុមគ្រួសារវីរុស Papilloma ដែលប៉ះពាល់ ស្រទាប់ជាលិកា Epithelium។

វីរុស HPV ត្រូវបានគេស្គាល់ជាង 190 ប្រភេទ
12 ប្រភេទនៃវីរុស HPV មានហានិភ័យខ្ពស់ដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងជំងឺមហារីកនៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស គឺ ប្រភេទ 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59
វីរុស HPV ប្រភេទ16 និង 18 គឺជាប្រភេទវីរុសជួបញឹកញាប់បំផុតនៅទូទាំងពីភពលោក ដែលបង្កអោយមានមហារីកមាត់ស្បូន ចំពោះវីរុស HPV 16 ជាប្រភេទទូទៅបំផុតដែលត្រូវបានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយនឹងជំងឺមហារីនៅក្នុងតំបន់ទាំងអស់។

របៀបឆ្លង

ការឆ្លងវីរុស HPV គឺឆ្លងតាមប្រដាប់ភេទ៖

វីរុសមហារីកមាត់ស្បូន ឆ្លងតាមរយៈការរួមភេទ
ហើយជាទូទៅ ឆ្លងដោយសារដៃគូរួមភេទមានជំងឺកាមរោគ
វីរុសមហារីកមាត់ស្បូនឆ្លង នៅក្នុងអំឡុងពេលវ័យជំទង់។

វីរុសមហារីកមាត់ស្បូន ក៏អាចបណ្ដាលអោយកើតជំងឺមហារីកដទៃទៀត (រន្ធយោនី ទ្វាមាស ទ្វាលាមក និងលឹង្គ) ព្រមទាំងមហារីកប្រដាប់បន្តពូជទាំងបុរស និងស្ត្រីផងដែរ។

កត្តាប្រឈមនៃការឆ្លងវីរុស HPV

ផ្ដើមរួមភេទនៅវ័យក្មេង
រួមភេទមានដៃគូច្រើន
ឥទ្ធិពល កើនឡើងលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ
ការថយចុះភាពសាុំនៃសរីរង្គកាយ ការឆ្លងវីរុសអេដស៍ ជំងឺកង្វះភាពសាុំផេ្សងទៀត ឬកំពុងព្យាបាលប្រព័ន្ធភាពសាុំ
ការឆ្លងវីរុស រួមជាមួយជំងឺកាបរោគផ្សេងទៀត ដូចជាជំងឺប៉េស្តធម្មតា Chlamydia និងជំងឺប្រមេះទឹកបាយ
ការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់

ដំនើរការវិវត្តនៃជំងឺមហារីមាត់ស្បូន

មាត់ស្បូន គឺជាផ្នែកខាងក្រោមនៃស្បូន ហើយបើកចូលទៅក្នុងរន្ធយោនី
វីរុស HPV ឆ្លងក្នុងពេលរួមភេទ
៧០%-៩០% នៃការឆ្លងវីរុស HPV មិនមានរោគសញ្ញា និងជាវិញដោយឯកឯងក្នុងរយៈពេល ១-២ឆ្នាំ
ចន្លោះពេលរវាង ការឆ្លងវីរុស HPV និងការវិវត្តទៅជាមហារីករាតត្បាត គឺធម្មតាប្រហែល ២០ឆ្នាំ ឬយូវជាងនេះ។

រូបភាពមាត់ស្បូនធម្មតា និងមហារីកមាត់ស្បូន

ការឆ្លងវីរុស HPV ជាប់រហូត អាចវិវត្តទៅជាជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន
ជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន គឺជាកំនើនមិនរៀបរយនៃកោសិកាមិនឆម្មតា ដែលជាទូទៅចំផ្ដើមនៅលើផ្ទៃនៃមាត់ស្បូន
មហារីមាត់ស្បូន គឺជាជំងឺរាតត្បាតដែលអាចរីករាលដាលចូលជ្រៅទៅក្នុងស្បូន
ក្នុងដំណាក់កាលខ្លាំងក្លា អាចរីករាលដាល់ទៅផ្នែកផ្សេងទៀតនៃរាងកាយ។

រោគសញ្ញា

ការឆ្លងវីរុស HPVជាទូទៅមិនមានរោគសញ្ញា

រោគសញ្ញាលេចឡើង បន្ទាប់ពីឈានដល់ដំនាក់កាលកំរិតខ្ពស់

រោគសញ្ញាចំបងៗ រួមមានៈ

ធ្លាក់ឈាមមិនទៀងទាត់ (ចន្លោះរដូវ) ឬហូរឈាមបន្ទាប់ពីការរួមភេទ
ឈឺចាប់នៅផ្នែកខ្នង ជើង និងត្រគាក
អស់កំលាំង ស្រកទំងន់ ការបាត់បងនៃចំនង់អាហារ
ឈឺចាប់ពេលរួមភេទ និងមានខ្លិនស្អុយតាមទ្វារមាស
ហើមជើងមួយជំហៀង

រោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរ៖

ភាពស្លេកស្លាំងធ្ងន់ធ្ងរ
ខ្សោយតំរងនោម
ឡើងកូនកណ្ដុរ

បង្ការនិងការត្រួតពិនិត្យជំងឺមហារីមាត់ស្បូន

កាអន្តរាគមន៍ទី១ៈ កុមារីអាយុ៩ឆ្នាំ

- ការចាក់ថ្នាំបង្ការ HPV:

ការចាក់ថ្នាំបង្ការការពារ ៩៥% នៃការឆ្លងវីរុស HPV ប្រភេទ16 និង 18

- អប់រំសុខភាព និងព័តមាន

ការអប់រំសុខភាពផ្លូវភេទៈ ពន្យាពេលនៃការរួមភេទ នៅអាយុដំបូង
ផ្ដល់ប្រឹក្សាមធ្យោបាយពន្យាកំនើត គឺប្រើស្រោមអនាម័យ និងកំណត់ចំនួនដៃគូ
ព័តមានសុខភាព និងហាមប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់

កាអន្តរាគមន៍ទី២ៈ ស្រ្តីអាយុលើសពី៣០ឆ្នាំ

Screening ការសង្កេតតាមដាន ៈ

ធ្វើការស្រាវជ្រាវកំណត់រកមូលហេតុ និងព្យាបាលដំបៅស្បូនមុនពេលឈានចូលជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន (VIA)
ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៅតំណាក់កាលដំបូង ការធ្វើតេស្តរកវីរុស HPV ដែលមានហានិភ័យខ្ពស់ (ប្រភេទ16 និង 18 និងផ្សេងទៀត)
កំណត់អត្តសញ្ញាណនិងព្យាបាលជំងឺមហារីកដំនាក់កាលដំបូងដែលមានឱកាសនៃការព្យាបាលដ៏ល្អ (ជួយកាត់បន្ថយការស្លាប់នៃជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន)

កាអន្តរាគមន៍ទី៣ៈ គ្រប់ស្រ្តីដែលត្រូវការ